ธัมมจักกัปปวัตนสุตตปาฐะ
เทวเม ภิกขะเว อันตา
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ที่สุดแห่งการกระทำทั้งสองอย่างเหล่านี้มีอยู่
ปัพพะชิเตนะ นะ เสวิตัพพา
เป็นสิ่งที่บรรพชิตไม่ควรข้องแวะเลย
โย จายัง กาเมสุ กามะสุขัลลิกานุโยโค
นี้คือการประกอบตนพัวพันอยู่ด้วยคววามใคร่ในกามทั้งหลาย
หีโน
เป็นของต่ำทราม
คัมโม
เป็นของชาวบ้าน
โปถุชชุนิโก
เป็นของคนชั้นปุถุชน
อะนะริโย
ไม่ใช่ข้อปฏิบัติของพระอริยเจ้า
อะนัตถะสัญหิโต
ไม่ประกอบด้วยประโยชน์เลย นี้อย่างหนึ่ง
โย จายัง อัตตะกิละมาถานุโยโค
อีกอย่างหนึ่งคือการประกอบการทรมานตนให้ลำบาก
ทุกโข
เป็นสิ่งนำมาซึ่งทุกข์
อะนะริโย
ไม่ใช่ข้อปฏิบัติของพระอริยเจ้า
อะนัตถะสัญหิโต
ไม่ประกอบด้วยประโยชน์เลย
เอเต เต ภิกขุเข อุโภ อันเต อนุปะคัมมะ มะฌิมา ปะฏิปะทา
ดูก่อนภิกษุ ข้อปฏิบัติเป็นทางสายกลางไม่เข้าไปหาที่สุดแห่งการกระทำทั้งสองนั้นมีอยู่
ตะถาคะเตนะ อภิสัมพุทธา
เป็นข้อปฏิบัติที่ตถาคตได้ตรัสรู้เฉพาะแล้ว
จักขุกรณี
เป็นเครื่องกระทำให้เกิดจักษุ
ญาณกะระณี
เป็นเครื่องกระทำให้เกิดปัญญา
อุปะสะมายะ
เพื่อความสงบ
อะภิญญายะ
เพื่อความรู้ยิ่ง
สัมโพธายะ
เพื่อความรู้พร้อม
นิพพานายะ สังวัตตะติ
เป็นไปเพื่อนิพพาน
กะตะมา จะ สา ภิกขะเว มัชฌิมา ปะฏิปะทา
ดูก่อภิกษุทั้งหลาย ข้อปฏิบัติเป็นทางสายกลางนั้นเป็นอย่างไรเล่า
อะยะเมวะ อะริโย อัฏฐังคิโก มัคโค
ข้อปฏิบัติอันเป็นทางสายกลางนั้นคือข้อปฏิบัติเป็นหนทางอันประเสริฐ ประกอบด้วยองค์แปดประการนี้เอง
เสยยะถีทัง
ได้แก่สิ่งเหล่านี้คือ
สัมมาทิฏฐิ
ความเห็นชอบ
สัมมาสังกัปโป
ความดำริชอบ
สัมมาวาจา
การพูดจาชอบ
สัมมากัมมันโต
การทำการงานชอบ
สัมมาอาชีโว
การเลียงชีวิตชอบ
สัมมาวายาโม
การพยายายามชอบ
สัมมาสติ
ความระลึกชอบ
สัมมาสมาธิ
ความตั้งใจมั่นชอบ
อะยัง โข สา ภิกขะเว มัชฌิมา ปะฏิปะทา
ดูก่อนภิกษุทั้งหลายนี้แลคือข้อปฏิบัติอันเป็นทางสายกลาง
